Alledaags verlies - The Slow Accumulation of Ordinary Losses

Lineke Rijxman en Willem de Wolf behoren tot dat zeldzamer wordende groepje mensen dat meer dan veertig jaar aan het toneel is. Ze confronteren elkaar en het publiek met spijt, verlies en verlangen.

Openlijk praten zij over het gevoel dat je leven misschien niet is geworden wat je had gehoopt. Stemmingen en emoties die je slechts in vage bewoordingen aan anderen kunt beschrijven, maar die toch meteen worden herkend: onverklaarbare aanvallen van melancholie, sluimerende begeertes. Het ongrijpbare verlies wordt gewoner, je flexibiliteit wordt minder, net als je onschuld, je vasthoudendheid en je looks. Gaandeweg accepteer je het, omdat het zo genadeloos waar en onomkeerbaar is. Toch blijft er een brandend verlangen naar meer, naar anders.

In Alledaags verlies - The Slow Accumulation of Ordinary Losses blikken Rijxman en De Wolf terug, onverschrokken en liefdevol, om vervolgens het hele arsenaal aan verlies en teleurstellingen stevig en met humor in de verf te zetten.

In de pers

• 'Lineke Rijxman en Willem de Wolf zijn aan elkaar gewaagd in de prachtige, pijnlijke voorstelling Alledaags verlies - De Volkskrant ★★★★
• 'Alledaags Verlies omarmt de melancholie van ouder worden, en dat boeit van begin tot eind' - Trouw ★★★★ 
• 'een droogkomische én naar de keel grijpende voorstelling' - NRC ★★★★ 
• 'Een voorstelling vol melancholie, bekentenissen, zielenpijn en humor, in een volstrekt eigenzinnige mix van absurdisme, radicale eerlijkheid en krankjorume bespiegelingen.' - Theaterkrant